یک
اینجا آغاز یک وبلاگ است. آغاز اولین وبلاگ من البته نه! چون من پیش از این چند وبلاگ دیگر هم داشتهام. و البته هنوز هم دارم؛ اما این «دارم» معنایش این نیست که چیزی هم درشان مینویسم.
[caption id="attachment_62" align="alignleft" width="270" caption="شور شیرین ساختن خانهی تازه"]
چه زیبا و شیرین و دوستداشتنی است نوشتن اولین نوشتهی یک وبلاگ. تجربه کردهای؟ به همین یک لذتاش هم که شده، میارزد آدم وبلاگ داشته باشد.
چیز سختی است که یک نقطه بگذاری آخر یک وبلاگ و تماماش کنی، و بروی از یک جای دیگر شروع کنی. سال گذشته، حول و حوش همین روزها بود که دست از وبلاگ اولم برداشتم و به جای دیگری پناه بردم. و چه دردناک بود که میدانستم نوشتنِ خانهای را آغاز کردهام که دیر یا زود باید رهایش کنم و سراغ خانهی دیگری بروم.
و آن خانهی دیگر همین جاست.
خوش آمدی. اگر این چند سطر را از فید میخوانی، دو حالت دارد؛ یا نشانی آن فید http://feedproxy.google.com/doodinghouse است، که همه چیز عالی است! و اگر چیز دیگری است، بهترین کار این است که حذفاش کنی و همین را به آقا یا خانم فیدخوانات اضافه کنی و تمام.
طراحی و پیادهسازی دودینگهاوس، نتیجهی تلاش دوست عزیزم محمدعلی طائبی است؛ البته تا اندازهای هم تحمیل سلایق خودم! باید همین جا از محمدعلی تشکر کنم.
دربارهی اسم وبلاگ اینجا چیزهایی نوشتهام که شاید به درد بخورد. سعی میکنم وبلاگم موضوع نداشته باشد. واضحتر بگویم؛ سعی میکنم وبلاگم تنها یک موضوع نداشته باشد.
- ۸۸/۰۴/۲۴
- - -
ممنون. خانهی شما هم مبارک :)