آقای ویراستار دلسوز
آقای ویراستار، فکر می‌کند پاکیزگی نوشته، و رعایت ضوابط ویراستاری، خیلی مهم است، و یک متن پاکیزه، می‌تواند به همه‌فهم شدن نوشته، و زیبایی آن منجر شد. آقای ویراستار اصرار دارد به همه بفهماند که ویراستاری نوشته‌ها، به فهم بهتر نوشته کمک می‌کند، و می‌گوید هر نوشته‌ای با هر زبانی، و با هر درونمایه و هدفی با رعایت ضوابط ویراستاری نوشته‌ی موفق‌تری است.
آقای ویراستار اصرار عجیبی دارد به همه اثبات کند یک پله‌ی برجسته‌ی درونی‌سازی درون‌مایه‌ی یک نوشته، پاکیزگی و ویراستاری شده بودن آن است. آقای ویراستار روز و شب برای اثبات این گزاره تلاش می‌کند. روز و شب کوشش می‌کند. آقای ویراستار می‌گوید هدف یک متن، به‌هنجار باشد یا نابه‌هنجار، درست باشد یا نادرست، پاکیزگی و آراستگی‌اش، به فهم آسان‌تر آن، و درونی‌سازی هدف نوشته کمک می‌کند.
آقای ویراستار خیلی حرص می‌خورد و دل می‌سوزاند تا همه، نوشته‌هایی بنویسند که سر تا پا پای‌بند به قواعد زبانی و ضوابط ویراستاری باشد و تک‌تک جمله‌ها و بندها و کلمه‌ها، با آگاهی و دقت انتخاب شده باشند. آقای ویراستار آن‌قدر دلسوز است که گاهی از خودش و تفریح و زندگی‌اش مایه می‌گذارد برای اثبات این گزاره به همه.
آقای ویراستار گاهی وقت‌ها خیلی آزرده و ناراحت می‌شود. البته خیلی کم پیش می‌آید، اما بعضی وقت‌ها اوج بی‌توجهی همه به لزوم پاکیزگی نوشته‌ها را که می‌بیند، چنان آزرده می‌شود که نمی‌تواند بر خودش مسلط باشد. آقای ویراستار خیلی دلسوز است، و گاهی وقت‌ها که خیلی خیلی آزار می‌بیند، صاحبان نوشته‌هایی که به ویراستاری و پاکیزگی متن‌ها بی‌توجه‌اند را «نفهم» و «بی‌سواد» و «یابو» می‌بیند. آقای ویراستار اما دلسوز است و همه را کمک می‌کند.
آقای ویراستار همه‌ی زندگی‌اش را برای این کار گذاشته. آقای ویراستار وقت ندارد بنویسد.
